Wat speelt er zich af in mijn kopje? Hoe: Liefde én reflectie voor jezelf

Tips en tricks uit mijn persoonlijke ervaringen* Ik was niet helemaal zeker of ik hierover wou schrijven, maar ik vind dat het altijd leuk is om eventjes in iemand zijn leven/kopje binnen te kijken en te zien hoe zij het doen op sommige vlakken. Hieruit heb ik eigenlijk al veel geleerd van verschillende mensen. Soms opende er een hele nieuwe wereld voor me en had ik ineens een volledig nieuw inzicht op iets en soms vond ik er niets interessants. Sommige dingen die ik geleerd heb gebruik ik nog steeds in mijn eigen leven en hebben me als persoon echt doen groeien. Dus in dit artikel laat ik je een beetje in mijn leven/kopje kijken en geef ik wat tips en tricks die ik zelf gebruik. (en helpen voor mij!) Wie weet pik je iets op dat je kan gebruiken in je eigen leven en zo niet, dan heb je toch je goede daad verricht vandaag en mijn blog bezocht en gelezen. (waarvoor dank!)

Eerst en vooral wil ik duidelijk maken dat het in mijn kopje vaak chaos is. Ik ben van nature een overdenker. Ik zal elk mogelijk scenario in mijn hoofd vijfendertig keer afspelen zodat ik ‘voorbereid’ ben op wat zou kunnen gebeuren. (Disclaimer: 99% van die scenario’s gebeurt NOOIT!) Ik hou ook van controle hebben over situaties, ik ben verliefd op het gevoel dat controle hebben me geeft en ik kan hier zeer moeilijk van afkicken. Deze dingen komen vooral voort uit je opvoeding. Je wordt er niet met geboren of je ontwikkelt dit niet zomaar, het hangt af van welke impulsen en beelden je meegekregen hebt uit je opvoeding. Dit wil uiteraard niet zeggen als je een goede opvoeding gehad hebt dat je geen chaos in je kopje kan hebben. De basis voor deze dingen ligt in je opvoeding, maar het kan ook voortkomen uit de relaties in je leven: met je familie, vrienden of je partner. Wat ik bedoel is, de chaos heeft altijd wel een onderliggende reden. Nu, je kan je wel voorstellen als overdenker-die-elk-scenario-vijfendertig-keer afspeelt dat dit me eigenlijk echt wel veel stress bezorgt. Kopzorgen, zoals ze zeggen. Soms ben ik zo caught-up in wat ik allemaal denk en voel dat ik het niet meer lijk aan te kunnen en de bomen door het bos niet meer kan zien. Het is ongelofelijk hoe ons brein werkt en hoe snel je van het ene onderwerp naar het andere kan gaan. Het is als een tak met allemaal kleine takjes en de ene is verbonden aan de andere en de andere aan de ene. Je moet er eens op letten als je in een gesprek bent met iemand, hoe snel je op verschillende onderwerpen komt en dat je soms niet meer weet hoe je zelfs gekomen bent bij het onderwerp waarover je dan net aan het praten bent. Zo gaat dat dus ook in mijn kopje, van het ene naar het andere. Sommige dagen denk ik bijna non-stop na, vooral als ik alleen ben. Wat niet helemaal slecht is want over sommige dingen is nadenken ook goed. Maar het worden al snel te veel onderwerpen en te veel vragen. Misschien vraag je je af waarover ik dan zoal nadenk? Ik kan eigenlijk niet alle onderwerpen terughalen, maar ik ben vooral een nadenker over deze (soms belachelijke) vragen: ‘doe ik het goed in mijn leven? Wat kan er beter? Ben ik tevreden hoe het nu is? Ben ik goed genoeg voor dit of voor dat? Hoe zou ik mezelf kunnen verbeteren? Hoe kom ik over bij anderen? Zit ik lekker in mijn vel? Is het oké dat ik een paar kilootjes te veel heb? Ben ik daardoor minder waard als persoon? Kan ik bereiken wat ik wil bereiken? Kan ik het beter doen dan mijn ouders het gedaan hebben? Enz.. Ik denk dat we deze vragen kunnen plaatsen onder de noemer ‘Angst om niet genoeg/niet juist geleefd te hebben/iets gemist te hebben’ of korter gezegd FAALANGST voor het leven. Ik denk dat het in mijn geval heel veel met mijn opvoeding én ook met relaties te maken heeft, aangezien mijn broers dit ook wel hebben (de ene al meer dan de andere.) Uiteraard word ik soms compleet gek van mijn eigen gedachten en gepieker en ben ik opzoek gegaan naar manieren om ermee te leren omgaan, om alles een plaatsje te geven, dingen te accepteren en los te laten. Ik ben ook nog steeds bezig om de chaos te ordenen, voorlopig is die nog aanwezig, maar de chaos-orkaan in mijn kopje is nu slechts nog een zachte wind (met nog af en toe eens een opstootje van een wervelwind.) Hier volgt dus het stukje met wat tips en tricks die mij geholpen hebben en nog steeds helpen.

Zelfhulpboeken De meeste denken dat het een hoop gezeik bij elkaar is en geloven er helemaal niks van. Daar kan ik me helemaal in vinden, want 80% van die boeken zijn dat ook. Maar sommige zijn voor mij persoonlijk exemplaren die een gouden kaft verdienen. De twee boeken waardoor ik echte levenslessen geleerd heb, waardoor dingen duidelijker zijn geworden (en waardoor ik dus de bomen terug gevonden heb in het bos) zijn deze: - You are a badass - Jen Sincero - A beautiful mind A beautiful life, the bubz guide for being unstoppable - Lindy Tsang Het zijn wel Engelstalige boeken, maar daardoor is mijn Engels eigenlijk ook beter ontwikkeld, wat dus en win-win is. Als ik sommige woorden niet begrijp zoek ik ze op, schrijf ik ze desnoods op en ben ik alweer een woord wijzer. Deze boeken zijn dus eigenlijk de basis van mijn zoektocht naar rust en zelf-liefde. Zelf-liefde ja, want denk je nu echt dat je van jezelf houdt als de bovenstaande vragen door je kopje waaien met een topsnelheid? Toch maar niet. Zelf-liefde is iets wat ik mezelf moest aanleren. Dit omdat ik het vooral niet meegekregen had in mijn opvoeding, maar ook omdat onze maatschappij soms echt heel hard kan zijn. En hoe wil je de chaos in je kopje dimmen zonder van jezelf te houden? Juist ja, onmogelijk. Het ding bij zelfhulpboeken is dat je niet wonderbaarlijk veranderd nadat je ze uitgelezen hebt. Je moet uiteraard de dingen die je leest echt in de praktijk gaan doen, en ook ECHT DOEN! Ik ben momenteel een derde boek aan het lezen en ik ben nog niet eens aan de helft en het heeft me nu al opweg geholpen. Deze verdient hier dus ook vernoemd te worden.

– Just buy yourself the f*cking lelies van Tara Schuste (opnieuw Engelstalig) een mega aanrader! Tip 1: Educate yourself en lees wat zelfhulpboeken om je zelf-liefde te ontwikkelen en je visie op de dingen in het leven te verbreden. Als je de dingen uit de boeken werkelijk DOET dan is dit een mooi begin, een goede stevige basis.

Zelf-liefde en zelfreflectie Het is eigenlijk logisch dat deze twee bij elkaar horen. Je mag (eigenlijk moet) van jezelf kunnen houden maar je moet ook je problemen kunnen inzien, kunnen toegeven dat er bijvoorbeeld een orkaan in je kop raast. Je moet ook uitzoeken waarom die orkaan er überhaupt is. Zelfreflectie is minstens even belangrijk als zelf-liefde heb ik ondervonden. Stilstaan bij wat je sterke en minder sterke punten zijn, kunnen herkennen dat je in de fout bent gegaan, zijn voorbeelden van zelfreflectie. Moeilijker dan je denkt! Hierbij heb ik uit de laatste boek die ik vernoemd heb een heel verhelderend iets geleerd. Elke keer ik een situatie heb waarvan ik gefrustreerd geraak, of waarvan ik eigenlijk niet weet waarom ik verkeerd gereageerd heb, schrijf ik op. Niet op de laptop, echt schrijven. In een boekje met een stylo, of een pen, of een stift. Een potlood kan ook als je dat echt wilt. Je schrijft op waarom je je zo voelt of waarom je zo gereageerd hebt en je beschrijft kort ook de situatie. Hoe gedetailleerder je bent met hoe je je voelt en hoe je gereageerd hebt hoe beter. Soms krijg je terwijl je het opschrijft al het gevoel van ‘Oei, dat was (of voelt) echt fout van me.’ Soms duurt het dagen, lees je het opnieuw en zie je dan pas in wat er eigenlijk echt aan de hand was, wat je echt stoorde en waarom je eigenlijk zo reageerde. Meestal is er meer aan de hand dan enkel de situatie waarop je boos geworden bent. Daarna pas kan je gaan opschrijven wat je eigenlijk anders kan doen of hoe je momenten van verkeerde reacties geven kan beperken. Zelfs als je in de fout bent geweest, het feit dat je het herkent en het toegeeft is ook al een beetje zelf-liefde. Enkel zo kan je groeien als persoon. Ook is het leuk als je in datzelfde schriftje dingen schrijft die je voor jezelf hebt gedaan die dag, of jezelf een compliment geven kan ook geen kwaad. ‘die outfit stond me echt goed, mijn make-up zat goed vandaag’ enz.. Schrijven kan veel orde scheppen. Woorden kunnen veel duidelijker zijn dan gedachten in je hoofd. Door het op te schrijven wordt alles veel sneller veel duidelijker. Tip 2: Schrijf, schrijf, schrijf! Schrijf situaties op waarvan je denkt dat je fout gereageerd hebt of waarvan je een dubbel gevoel van krijgt. Herlees ze dan ook een paar dagen later en probeer je conclusies hieruit te nemen en jezelf te verbeteren. Schrijf ook complimentjes op en de dingen die je gedaan hebt voor JEZELF. Het kan ook helpen een leuke selflove-quote op te schrijven en aan je badkamerspiegel te hangen bijvoorbeeld. Vind je deze gedachte om alles op te schrijven wat oncomfortabel of ben je niet zo een schrijver? Probeer het eerst eens vooraleer je opgeeft. Als het dan ECHT je ding niet is kan je nog altijd alles inspreken (een audioboodschap opnemen) en erna opnieuw beluisteren. Let dan wel op dat je dit ook zoveel mogelijk doet, net zoals bij het schrijven. Waar een wil is, is een weg!

Beweging Het mag zo simpel klinken als het is, maar beweging helpt niet alleen voor je lichaam maar ook voor je mind. Ik heb gemerkt dat op de dagen dat ik ga lopen of een flinke wandeling maak ik me ook echt veel beter voel in mijn kopje. Het is alsof het leger wordt na elke keer. Het is ook een goede start van de dag. Ik ben veel energieker en ik voel me ook gewoon veel sterker en positiever. Bijna elke keer ik in de ochtend opsta om te lopen heb ik er helemaal geen zin in, maar ik probeer mezelf toch te overtuigen omdat ik weet hoe goed ik me wel voel nadat ik gelopen heb. Als je geen loper bent, kies gerust een andere soort beweging, je kan zelf al work-outs doen van thuis uit via Youtube. Probeer, hou vol en voel het positieve verschil! Tip 3: Move your ass. En je hele lichaam, je kopje én je lichaam danken je.

Therapie/psycholo(o)g(e) Ik wil hier ook een beetje de belachelijke taboe verbreken rond psychologische hulp of therapie. Jullie mogen gerust weten dat ik naar een psychologe ga. Als je kopje het meeste van de tijd bewoond word door een orkaan vol met vragen en gedachten, kan dit zeker geen kwaad om eens te proberen dacht ik bij mezelf. Ik heb heel veel hulp aan mijn sessies en ik leer hier zoveel uit over mezelf, over de werking van de mens en over onze gedachten. Zonder de hulp van mijn psychologe zou ik helemaal nog niet staan waar ik nu sta. Zelfs als je een totaal ander probleem hebt dan het mijne maar de gedachte van eens psychologische hulp te zoeken al door je hoofd gespookt heeft, zou ik het zeker aanraden. Er zijn verschillende psychologen die je kunnen helpen met allerlei problemen. Sommige zijn gespecialiseerd in een bepaald probleem, andere behandelen algemene problemen.. Je kan dat gemakkelijk vinden op hun website. Ook via het CAW (centrum algemeen welzijn) kan je therapie volgen of vragen naar een goede psycholoog voor jouw probleem en verwijzen ze jou meteen door. Tip 4: Probeer eens een afspraak te maken bij een psycholoog of psychologe. Het eerste gesprek is meestal een kennismakingsgesprek, dus je kan dan nog altijd beslissen of je je er goed bij voelt. Geef de zoektocht dan ook niet meteen op, de psychologe moet je liggen, het kan goed zijn dat je je bij de ene heel goed voelt en bij de andere niet. GOUDEN TIP: Als je een betere, gezondere, versie van jezelf wilt worden dan MOET je er moeite voor doen en ervoor werken. Het zal niet ineens gebeuren uit het niks. En wat is er een beter voorbeeld voor zelf-liefde dan investeren in jezelf? *Note: Ik heb geen medische diploma’s en ik adviseer een professional te zoeken indien je dit nodig hebt. Ik schreef dit artikel op basis van mijn eigen ondervindingen en dingen die voor mezelf heel goed werken.